Bollywood.NL wenst je Shubh Divali

Door Usha Marhé – De universele gedachte van Divali is: zoek en vind het licht in jezelf. Daarom is het een feest voor iedereen, ongeacht afkomst of geloof. De jaarlijkse viering is om ons eraan te herinneren dat we moeten blijven zoeken en streven naar verlichting, in onszelf en in elkaar. Dat universele karakter heb ik zo’n eenentwintig jaar geleden mogen ervaren, toen ik meeliep in de laatste of een voor de laatste nationale Divali fakkeloptocht in Paramaribo: ook niet-hindoes liepen mee, zowel hindostaans als niet-hindostaans. Een geweldig Surinaams festijn, met als eindhalte Palmentuin.

Ondanks de harde realiteit van de militaire tijd wist men toen nog de echte Surinaamse geest met elkaar te delen. De machthebbers van destijds probeerden na maart 1982 juist wel de etnische kaart te spelen om over de bevolking te kunnen ‘delen en heersen’, maar het is ze toen niet gelukt. Misschien is het juist door die harde tijd dat de meesten van ons zo zuinig waren op die universeel gedeelde pracht en cultuur. Helaas hebben sindsdien toch de angst en het wantrouwen gewonnen en verdeeldheid gebracht tussen mensen van verschillende culturen, en tussen Surinamers die in Suriname en Nederland wonen. Broeders en zusters zien soms het licht niet meer in hun eigen hart en in elkaars ogen.

Maar elke dag hebben we de mogelijkheid een nieuwe keuze te maken. Divali is er om ons daaraan te herinneren. Op Divalidag wordt symbolisch de overwinning van het goede over het kwade gevierd, van licht over duisternis. Alle rituelen zijn erop afgestemd de mens daaraan te herinneren. Het schoonmaken van je huis en woonomgeving is daar een van, want het licht (reinheid) kan alleen maar schijnen waar het donker (vuil) verdwijnt, is de symbolische gedachte. Zo is het ook met de geest: die maak je schoon door ruzies en problemen op te lossen, zodat er meer ruimte is voor licht in je hart. Zowel lichaam als geest moeten in een schone, lichte omgeving wonen. Dan maakt de verleiding van de duisternis geen kans.

Op de dag van Divali is het aansteken van de dia’s na de schemering een symbolische, fysieke manifestatie om ons te herinneren aan onze innerlijke verlichting en shakti. En aan de Lakshmi in ons allen. In het Hindoeïsme wordt uitgegaan van een godsbeeld dat zowel mannelijk als vrouwelijk is: Shiva & Shakti. Shakti is de vrouwelijke, goddelijke, scheppende kracht die zij aan zij met Shiva staat. Zonder Shakti kan Shiva, de mannelijke kant, niet goed functioneren. Dat is wederzijds, want we zijn beide: shivshakti energie wordt dit genoemd. Tijdens Divali staat de energie van Shakti centraal, in de manifestatie van Lakshmi, de godin van het licht.

Vanaf 1980 zijn de shakti en de innerlijke verlichting van de Surinaamse mens danig op de proef gesteld. Er zijn momenten geweest dat we met ons allen voor ons leven vreesden, dat we bang waren door de duisternis (van de angst) te worden opgeslokt. Sinds enkele jaren heeft het licht in ons meer terrein gewonnen. En toch zullen een aantal Surinamers op weg naar de verkiezingen in mei 2010 niet weten of ze voor een team moet kiezen dat voor meer licht zal zorgen, of voor een team dat meer duisternis zal brengen. De keuze lijkt zo makkelijk, want wie wil er in duisternis leven? Maar velen zullen toch twijfelen, wederom in verwarring gebracht door de beloften van de duisternis. Want die verleidt mensen door de illusie van macht aan te bieden.

We zijn allemaal op aarde om via onze ervaringen wijsheid te verkrijgen en het licht in onszelf te vinden en aan te houden. Tijdens momenten van twijfel hebben we elkaar nodig om dit licht in elkaar te versterken en aan te houden. Om onze shakti, onze kracht, onze moed te bundelen en samen te laten werken en stralen. Zoals de lichtjes van de dia’s helder stralen op Divalidag. Onverstoord en dapper. Onze scheppende, creatieve energie hebben we gekregen om ten volle te benutten. Laten we dat dan ook doen. Laten we met ons allen de ontwikkeling van Suriname in de koers van het licht houden. Ik wens u allen een Shubh Divali. Elke dag opnieuw.

Usha Marhé